Μαλαματένια Καϊντατζή όπως έδειξαν τα χρόνια, ήταν ανέκαθεν θεραπεύτρια.

Οι τοξικές σχέσεις ήταν για εκείνη προχωρημένες σπουδές, εμπειρικές, βιωματικές, σε θρανία παρατήρησης με κεντρικό εργαλείο επιτυχίας, την υπομονή.
Τα ταξίδια της, ευγενικά χαστούκια αφύπνισης όπως της λιποθυμίας, για να συνέλθεις!

Βιβλίο δεν περίμενε να γράψει ποτέ και στο παρελθόν είχε δηλώσει πως ”Δεν χρειάζεται κανένα βιβλίο να εκδοθεί από μένα, τα έχουν πει όλα οι Σοφοί που έχουν περάσει από αυτόν τον πλανήτη”.

Αν έχει κάτι να δώσει αυτό που κρατάς τότε σοφά έπραξε και αναίρεσε την πρώτη άποψη.
Αν πάλι πιάσει χώρο στη βιβλιοθήκη σου, κάψτο μια χειμωνιάτικη νύχτα να ξελαφρώσεις!
Ο τρόπος έκφρασης πηγάζει από την ίδια της την ανάγκη να επιπλήττει τον εαυτό της για όλες τις φορές που στο παρελθόν υπήρξε θύμα των ψευδαισθήσεων και της λήθης της.
Η γλώσσα της, νέκταρ και δηλητήριο, καθώς και τα δύο χρήσιμα στη θεραπεία (βλ.amrita-visha).

Σου εύχεται να προλάβεις να αφυπνίσεις τις αισθήσεις σου πριν πεθάνεις, για να πεθάνεις ήσυχα!